Dagboek deel 061 Een dagje winkelen met Heidi


Om 11:30 uur was m’n zus hier.
Kopje koffie, de site bekijken, oude foto’s bekijken en even lekker bijkletsen.
Al vrij snel daarna zijn we de stad ingereden, zo rond 12:30/13:00 uur. Via de ‘dagmarkt’ over het marktplein richting de Hema.
“Ohh, kijk! Die winkel hebben we in Alkmaar ook! Even binnen kijken.” Kwartiertje later: “Hebben ze in Enschede ook die en die winkel?” ...  “Ahh..Kijk! Daar is ie!” Even naar binnen...
Via allerlei winkels (waar ik nog nooit geweest ben) richting Broekhuis. Je raadt het al: een broekenwinkel. Als ik één keer per jaar die winkel binnen stuiter, vraag ik om die en die broek, maat zo en zo. Afrekenen, inpakken en wegwezen. Totale tijd: 5 minuten.
Maar ja..nu was m’n zus erbij...
Zus: “Wat vind je van deze?”
Ik: “Uhhh...”
Zus: “Of probeer deze eens.”
Ik: “Uhhh...”
Verkoper: “Kan ik u ergens mee helpen?”
Ik denk: “...ja! Redt mij van m’n zus..”

Klein half uurtje later staan we weer buiten! Nog redelijk snel..voor haar doen..
Wat ik kreeg? Een bordeaux-rode broek met bijpassende blouse voor over de broek. “En denk erom, dat je hem wel óver de broek draagt!” Schijnt erg in te zijn, maar zelf zou ik niet gauw op het idee komen om een rode broek te kopen. Eerlijk is eerlijk: het is een hele mooie combinatie, waar ik erg blij mee ben. Echt iets om ook in de kerk eens ‘fleurig en kleurig’ voor de dag te komen.

Zus: “Zo! Gaan we nu even naar schoenen kijken.”
Ik: “WAAT?? Maar ik hèb toch goeie schoenen??”
Zus: “Die stampers??!? Ja, daag! Je moet leuke vlotte schoenen hebben!”
Ik: “Zucht..” En gedwee sjok ik achter haar aan...
Tegen zussen leg je het per definitie af en helemaal tegen de mijne!
Bij de schoenenwinkel aangekomen, zag ik een heel leuk paar dat echt perfect bij die broek past.
Zo, dat was lekker snel geregeld!

Daarna even een broodje eten bij V&D, waar het echt ongezond benauwd was. Er viel zelfs iemand flauw. EHBO erbij, chef erbij..
Later buiten had ik m’n zus toch even leuk te pakken.
Op het marktplein ligt een soort langgerekte fontein in de tegels. Om de zoveel tijd spuit dat ding. Nou weet ik inmiddels wel ongeveer wanneer dat begint, dus ik liep met mijn stevige “stampers” gewoon door de eerste kleine stralen. Mijn zus nietsvermoedend achter mij aan, met haar open schoentjes en lichte spijkerbroek... En ja hoor: nèt toen ze er middenin stond begon dat ding!
“AAH!!!”, was het resultaat! Gnagnagna... het zag eruit alsof ze incontinent was... Hihihi..

“Ohh kijk! Daar heb je de Bijenkorf! Even naar binnen..”
Oeps..foute boel! Daar hebben ze ...TASSEN! En uhh..mijn zus en tassen: een hele verkeerde combinatie!!!
“Ach, kijk toch eens, Sebo! Wat een schattig, lief tasje..” (Kunnen tassen ook al lief zijn???)
Prijs? Ook schattig: € 146,00.. Formaat? Misschien paste er net een agenda in..als die niet al te groot is.. “Ohh..en kijk deze eens...”
Afijn, je raadt het al: tassen kijken en proberen kost tijd..heel veel tijd..
“Maar daar snappen jullie, mannen, toch niets van!” (Klopt! Daar snappen wij mannen héélemáál niet van!!) Oh ja, bij een schattig, lief tasje hoort natuurlijk ook een bijpassend schattig, lief portemonneetje...
Niet, dat je daar nog iets aan hebt, want als je dat ook echt koopt, kun je je portemonnee wel weggooien. Dan is ie opeens niet meer van krokodillenleer, maar van uien-leer: als je erin kijkt, ga je huilen...

Maar goed, zo sjok ik van de ene winkel naar de andere winkel. Ik heb in één middag meer winkels van binnen gezien, dan in de afgelopen tien jaar bij elkaar!
Echt waar, mannen: een vrouw kan nóg zo’n slechte conditie hebben..zet haar in de binnenstad en haar conditie VLIEGT opeens omhoog!

Later zijn we, nadat ik ook nog een geweldig boek over Twente van haar kreeg, naar een Griek gegaan om een hapje te eten. Wat we besteld hadden? Een “Thomas-schotel”, die z’n naam eer aan deed. Hij was echt ONGELOOFLIJK lekker! Daarna tegen 19:00 uur terug naar huis. Spullen uitpakken, waterflesje vullen, nog even naar de wc en vervolgens reed zussie terug naar Alkmaar.

Een propvol gegeten en supertevreden, maar dodelijk vermoeide broer achterlatend....