.

.

.

.

dinsdag 25 augustus 2015

Dagboek deel 083 Terugblik op 2008


woensdag 31-12-2008

Zo! Daar zit ik dan..
De laatste dag van 2008.
Alweer een heel jaar voorbij..
Wat kan zo'n jaar toch snel voorbij flitsen, he?
Zo zit je gezellig oud en nieuw te vieren en voor je er erg in hebt is dat 'nieuwe' jaar alweer voorbij.
Een heel jaar vol politieke spanningen, honger, dood en verderf.
Veel, heel veel dieptepunten hebben we dit jaar mogen beleven. Overlijden, ziekte, ontslagen, crisis, persoonlijke drama's..
Maar ook hoogtepunten hebben we gezien. Hoogtepunten van geboorte, diploma's, kinderen die het huis uit gaan en hun vleugels uitslaan.
Bekeringen, persoonlijke overwinningen, promoties, en vele andere heugelijke feiten zijn dit jaar ons deel geweest.

Via internet hebben we heel veel met elkaar mogen delen en met name voor mijzelf is dit jaar zonder enige twijfel een absoluut hoogtepunt geweest!
Op 13 januari kwam ik voor het eerst in mijn huidige gemeente. Een overwinning opzich, vanwege m'n schroom om een kerk binnen te gaan.
In april, tijdens het Alpha-weekend, hoorde ik mezelf voor het eerst hardop bidden temidden van andere mensen. Wat een geweldige bevrijding was dat!
Wat een enorme overwinning!
Op 6 juni werd ik opgenomen als lid van de Evangelische Gemeente. Een gunst en een eer tegelijk..


Zo heb ik in dit jaar ook geleerd om te vergeven. Ik heb mogen ervaren wat vergeving met je doet. De bevrijding, die erin ligt. Bevrijding van dingen, die me zolang in hun greep hielden.
Daar, waar haat was, ontdekte ik liefde. Dat ging niet zomaar vanzelf. Integendeel, vaak worstelde ik met gevoelens van tweestrijd, woede, twijfel, teleurstelling. Maar ook angst. Angst om oude dingen los te laten, die tot dan toe toch zo 'veilig' voelden. Daar kwam bij: die mensen 'verdienden' toch helemaal niet om vergeven te worden?
Okee, het klinkt inmiddels misschien een beetje "afgekauwd", maar ik raak nu eenmaal niet uitgepraat over de ongelooflijke bevrijding, die ik in de warmte van de Here God heb mogen ervaren..
In maart vroeg ik eens aan God:
" Heer, als het niet Uw wil is dat ik een partner krijg, wilt U dan het verlangen daarnaar weghalen?"
En zie: op 25 juli leerde ik mijn verloofde kennen....

Natuurlijk is niet altijd alles pais en vree geweest.
Er was ook veel tweestrijd in mij, zoals ik al zei. Zo kampte ik met dubbele gevoelens over de doop. Moest ik mijn doop nu overdoen? Was mijn doop destijds wel echt? MOCHT ik het wel overdoen?
Vragen, heel veel vragen. Ook over de bijbel, God's Woord. Waar kwamen al die tegenstellingen in de bijbel vandaan? Hoe moest ik die verklaren? WAREN ze wel te verklaren? Hoe ga ik hier mee om? Maar ook veel antwoorden kreeg ik. Grote, belangrijke antwoorden, waar evenveel hoop en vreugde in lag. Berusting en vrede met de dingen, zoals ze nu eenmaal waren.


En steun...
Door alles heen heb ik zo ontzettend veel steun mogen ervaren! Met name van jullie, mijn lezers, heb ik veel medeleven en steun gekregen. Veel adviezen, gebeden en bemoedigingen hebben jullie mij gegeven waar ik erg veel aan gehad heb. Ik heb mogen groeien in mijn geloof, ook dankzij jullie vermaningen en correcties. Dat een en ander af en toe ook wat 'groeipijn' met zich meebracht-en brengt, moge duidelijk zijn! Maar dat is goed. Zo merk je dat je groeit...

Enkele mensen wil ik in het bijzonder danken :
Mijn lieve zus en zwager in Alkmaar, mijn broer en schoonzus in Schoonebeek en mijn oude mentor en vriend Johan.
Deze mensen staan het dichtst bij mij in het dagelijks leven en zonder hun nooit aflatende steun en waardering zou ik niet zijn waar ik nu ben!
In mijn angst voor afwijzing destijds lieten juist ZIJ me steeds weer weten, dat ze naast mij en met mij lopen. Meeleven, meelachen en meehuilen.
Ik hou zo ontzettend veel van jullie en ben intens dankbaar voor jullie!!!

Tsja...en wat zou ik voor mijzelf nog wensen in het nieuwe jaar?
HEB ik nog wel wat te wensen? Ach...misschien...
Maar laten we eerlijk zijn: kan het nog mooier, dan het afgelopen jaar?
NOG meer zegen dan in dit jaar? NOG meer van dit of van dat?
Hmm...mijn wens is eigenlijk, dat het komende jaar NET zo mag zijn, als dit afgelopen jaar. Met evenveel liefde en warmte, evenveel steun en begrip voor elkaar en evenveel troost voor hen, die het nodig hebben.

Via e-mail krijg ik ook vaak vragen en reacties van jullie.
Voor enkelen van jullie wens en bid ik, dat de Here God zal laten zien wat vergeving kan doen.
Ik hoop en bid, dat jullie de kracht zullen vinden om Hem Zijn grote werk in jullie te laten doen, zodat jullie evenveel vreugde en blijdschap mogen ervaren als ik in dit afgeliopen jaar.

Moge de Here God met jullie zijn op al jullie wegen. Ik wens jullie allemaal Zijn rijke zegen en Zijn warmte en liefde voor het nieuwe jaar!

Iedereen: nogmaals bedankt voor het afgelopen jaar!!!

Sebo Hilberts

Geen opmerkingen:

Een reactie posten