Dagboek deel 003 Een beetje keuvelen

Vrijdag, 19-10-2007

Zo!
Daar zitten we dan weer.
Alweer bijna een hele dag voorbij.
En daarmee ook een hele week van vrij zijn.
Morgen weer werken.
De tijd vliegt voorbij, als je bezig bent, zeker als je vrij bent en de tijd aan jezelf hebt...
Hoe zou dat toch komen? Waarom gaat onze werktijd niet nèt zo snel voorbij?

Afijn, het zal wel zo horen...
Wat heb ik vandaag allemaal gedaan? Nou...weinig. Maar ik heb me niet verveeld, hoor! Zeker niet! Ik ben toch nog wel aardig druk geweest met het uitvogelen van allerlei mogelijkheden binnen m'n weblog. Filmpje hier, fotootje daar, tekstje hier, receptje daar. Veel op internet gezocht naar grappige foto's, maar vooral ook naar vrolijk nieuws en dat laatste, beste lezer, blijkt nog helemaal niet zo eenvoudig! Grappige zaken in overvloed, maar gewoon GOED of VROLIJK nieuws over de simpele zaken des levens is maar moeilijk te vinden. Misschien heb ik in de verkeerde hoeken gezocht, maar ik kon werkelijk niets vinden dat de moeite van het vermelden waard was. Nou ja, dan moet het nieuws maar van mezelf komen:
Het GOEDE nieuws is, dat ik beschik over een luxe badkamer met ligbad, waarvan ik de overloop heb dichtgeplakt. (Zo kan er nóg meer water in, hihi) Het VROLIJKE nieuws is, zoals ik al zei, dat ik de hele dag aan mezelf had en dus: badkuip vol, glaasje wijn mee, boekje mee, veel badschuim (hele fles), muziekje aan en.....genieten maar!! Wie maakt me wat?? Lekker wegdromen en ontspannen, nadenkend over van alles en nog wat en vooruitkijkend naar (alweer) een vrije week. Nou ja, eerst even twee daagjes werken dan.
Hè, wat heb ik toch een zwaar leven...
Nadat ik hevig gerimpeld, uitgeweekt en uitgebadderd beneden kwam, dacht ik: "Toch maar even een halfacht journaaltje pakken?" Televisie aan, rtl4 erop...eerste item: Jan Wolkers overleden. Shit! Gauw de televisie uit! Ik laat m'n goeie humeur niet verpesten door nog meer slecht nieuws. Hup! Terug naar de pc, lekker rustgevend muziekje aan, nog een glaasje wijn inschenken en voor ik er erg in heb, ratelen mijn door het badwater gerimpelde vingers weer over de toetsen.
(Pauze: ..effe peukie draaien) Zo! Ben ik weer. Ho! (pauze: ..wijntje inschenken)
...
Ja, daar is ie weer!
Toen ik op aanraden van m'n maatje Don Queso (mi amigo para siempre) een weblog begon, deed hij hetzelfde om me op die manier enigszins te kunnen ondersteunen. (hij weet vrij veel van pc's, terwijl ik nogal tamelijk digibeterig ben) Zodoende hebben we nu allebei een weblog bij dezelfde host, met als gevolg dat we ook regelmatig in elkaars gastenboek schrijven. Het nu volgende schreef Johan in mijn gastenboek naar aanleiding van een feestje dat we misliepen op één van onze vakanties in Valverde, Andalucië.
citaat:
"Jammer dat het ons toegezegde feest voor de zondag daarop niet doorging. Nu zijn we genoodzaakt weer eens een eigen feestje te gaan bouwen.
'k Ben niet haatdragend maar Rafael verdient een herexamen wegens onverbloemde stoutigheid. We moeten hem daarvoor hartgrondig bepilsen. Bah."

Is het niet om te gieren van het lachen??!! Ik lach me rot om dit soort uitspraken! En samen hebben we er vele, heel vele van. En telkens, wanneer we weer een nieuwe gevonden hebben, besluiten we om die bij de rest te doen, waarvan we beiden plechtig beloofd hadden die te zullen onthouden...
Wie weet, amigo, misschien worden ze ooit door één of andere toekomstige archeoloog gevonden. Krijgen we postuum de PCHOOFDpijn-prijs.
(even tussendoor: volgens mij is mijn glas lek. Daarnet was ie nog vol...)
...en m'n wijnfles ziet er ook verdacht leeg uit...
Afijn, zo keuvelen we lekker verder over de geneugten des levens.
Een gelukkig mens heeft maar weinig nodig om van het leven te genieten en laten we eerlijk zijn: het zijn juist die kleine dingetjes, die het leven waard maken om geleefd te worden. Natuurlijk is niet altijd alles pais en vree, maar ik vind dat je alleen al dáárom momenten als deze vooral moet koesteren. Mijn dag van vandaag was (en is) zo'n dag. Zo'n dag, waarop eigenlijk niets noemenswaardigs gebeurt, maar waarop alles gewoon goed is. Zit je normaal gesproken op je "levens-vlot" midden op de woelige baren van de maatschappij; zo beland je op je kleine vlot af en toe in een rustig kabbelend beekje, waar je gewoon lekker langzaam vooruit kunt drijven op een zacht stroompje van geluk.

En daarmee, lieve lezer, wil ik deze dag graag afsluiten.
Nog een laatste glaasje, nog een laatste sigaretje en dan lekker naar bed.

Voor de late bezoeker: een rustige en gezegende nachtrust...

Sebo Hilberts.